O Witkacym krążyła niezliczona ilość plotek jeszcze za jego życia, i wciąż ich niemało. Jego „Dziwność Istnienia” budziła zawsze silne emocje i sprzeczne opinie. Jaki naprawdę był Witkacy? Dajmy mu szansę … oddajmy mu głos. Przez jednych określany jako: dziwak, pijak, hulaka, narkoman, ekscentryk, eksperymentator, a przez innych jako wizjoner, wszechstronny i ponadczasowy twórca, eksperymentujący fotograf, filozof który stworzył własny system filozoficzny, teoretyk sztuki, pisarz i dramatopisarz, malarz i rysownik.
Witkacy i Malinowski na ślizgawce
Witkacy i Malinowski poznali się w Zakopanem, w czasach kiedy bywali tam wszyscy, a główną atrakcją była ślizgawka. Stanisław Ignacy Witkiewicz [Witkacy] – pisarz, malarz, filozof, dramaturg i fotografik oraz Bronisław Malinowski – antropolog, religioznawca, filozof, etnolog i socjolog poznali się w Zakopanem.[1] Było to w czasach kiedy dzisiejsza stolica Tatr rozkwitała jako miejscowość letniskowa. W 1885 roku Zakopane zostało oficjalnie uznane za uzdrowisko. Tutejszy klimat reklamowano jako zbawienny dla osłabionych
„Twarze Witkacego” – skąd i po co?
Witam Was na blogu „Twarze Witkacego” i zapraszam do wspólnej podróży przez życie Stanisława Ignacego Witkiewicza – jednej z największych polskich indywidualności – malarza, pisarza, dramaturga, filozofa i fotografa oraz niezwykłej osobowości. Już zapewne przeczytaliście kim jestem, ale może przypomnę, że nazywam się Alina Kręcisz i jestem fotografem, podróżnikiem, po trochu blogerem i dziennikarzem, a ostatnio, ponieważ lubię wyzwania, napisałam książkę. Moje zdjęcia były wystawiane na kilku wystawach, a za